***

• Bəlkə də bir gələn var,
• Gözlərim yol çəkir, yol;
• Ölü dillər kimiyəm,
• Sözlərim yol çəkir, yol…

• Göy ulu, yer yağızdı,
• Hər dua bir ağızdı;
• Bu – qələm, bu – kağızdı,
• Özləri qol çəkir, qol…

• Uzaq yolum təngiyir,
• Uzun qolum ləngiyir;
• Sağ gözümdü səyriyir,
• Ürəyim sol çəkir, sol…

***

• Sevinə bilirəm, Tanrım,
• Kədərlənə bilirəm;
• Sevə bilirəm, ya Tanrı;
• Sevilirəm bəlkə də…

• Utana bilirəm hələ,
• Hələ bağışlayıram.
• Ən adi yaxşılıqları
• Ömrə naxışlayıram.

• Xatirəm var – oyanır,
• Sabahlar var – gözlərik;
• Gözdü – görür, aldanır,
• Dözmək də var, neyləyək…

• Küsdüyüm var, çox şükür,
• Umanım vardı, Tanrı.
• Mənə olan umudu
• İtirmə, amandı, Tanrım…

***

• Sarayım Firata baxıb, baxmayıb?.. –
• Xatırlaya bilmirəm,
• Gilqamışın gil tarixi sirr vermir…
• “Bu vücudun iki payı Tanrıdır,
• bircə pay İnsandı” –
• deməliyəm,
• demirəm;
• “Tanrı mənə şah damardan yaxındır” –
• bu olsun ən doğrusu…

• Ah, nə bilim, bəlkə də
• Ötükəndə əriməmiş dəmirəm –
• Dinmirəm döyüldükcə…

• Dəvəyə ərəbəm, atlara türkəm,
• Ərəb xurmasının
• və
• türk tutunun
• dadını bilirəm, dadını;
• Bu sözləri yazanın
• türk ruhunu bilirəm
• və də, ərəb adını…

• Bir də,
• soyuq Sibirdəki ağ qadını bilirəm –
• Atın qara ciyərini çiy-çiy yeyən,
• amma hər bir kəlməsini
• bişirib bişirib deyən,
• dəvəyunu paltar geyən,
• daşıdığı türk ruhunu,
• alışdığı rus adını
• bilən istiqanlını…
• Qızmar yaylar uzunu
• qaynar çay içən
• bu mən,
• gah anlamaz, gah anlaram
• qış ortası dondurmadan ləzzət alan,
• o gözəlim Sibirin
• o uzunsaç qızını…
• O gözəl
• Yeniseyə
• boylanan saraydan ola, olmaya..?

• Deyirəm, nə yaxşı ki,
• Yeniseylə Firatın
• arasında Xəzər var,
• Xəzər qıyısındakı
• bir koma yetər mənə –
• ha qış olsun, ha yaylar…
• ya dünən ya sabahlar…
• Necə olsa,
• Firatdan Yeniseyə,
• Yeniseydən Fırata
• gedənlər
• burdan keçər…
• Yoxsa,
• gözüm bu tarixdən su içməz…

***

• Əlini ver əlimə,
• Əlim quru yerdədi.
• Gözümə bax, gözümə,
• Daşıb, suyu yerdədi.

• Bu – əl, bu – göz, daha nə?
• Qalan hər şey bəhanə…
• Günəş özü göylərdə,
• Nuru, nuru yerdədi.

• Eşqdi – göyə qaldırır,
• Qanada inandırır…
• Sevgisizlər inanmır, –
• Odu, budu… yerdədi…
• Əlin qalsın əlimdə –
• Şad olduğu yerdədi.
• Gözün qalsın gözümdə,
• Gözüm duru yerdədi…

***

• Gəlmək var, getmək var, gəlməmək – nədi?
• Cənnət, cəhənnəm var, dözməmək – nədi?
• Sən heç bilirsənmi gözləmək nədi?
• İki söz bilirsən: gözlə, gələcəm…

***

• Aman, öz yağında bişən, əfəndim,
• Dayan, göz yaşında üzən, əfəndim,
• Yeddi qat göylərdən düşüb, elə bil,
• Özü öz gözündən düşən, əfəndim…

***

• Gülüm, yaman dolmusan,
• ağla, gözümə, ağla.
• Bir işə yaramayan
• fağır dözümə, ağla…
• …Qəlbimdə izin olsun,
• Günahlar bizim olsun;
• Əlim və dizin olsun,
• məni özünə bağla…

• Deynən, qadam bilmişdim,
• deynən, adam bilmişdim,
• yanınaca gəlmişdim,
• Məni xətaya salma,
• bir də üzünə baxmam…

• Çox söylə, az eşidim,
• qışını yaz eşidim,
• Nə desən naz eşidim,
• baxma, üzümə baxma…

• Necə, necə dolmusan,
• ağla, gözümə ağla.
• Dözüm dözmədi deynən,
• fağır dözümə ağla…

Su pərisi

• Su pərisi, su pərisi,
• niyə çıxdın göy dənizdən?
• Sahilləri döyən dalğa
• ayrılıb sən aybənizdən
• sənsiz döndü ana suya,
• səssiz öldü…

• Daha
• dönüb,
• quru yurdun
• dəli qızı olmuşdun,
• bizim qara torpaqların
• pəri qızı olmuşdun…

• Görürdüm ki,
• Harda olsa,
• pəri yenə pəridi…
• Sonra, sonra…
• “sonra, sonra” deyə-deyə,
• bir də baxdım,
• qaynamışıq-qarışmışıq…

• Bilməm, niyə Yer üzündə
• Sular atəşlə rəqs edər?
• Yoxsa, pərilər suda da
• atəşdənmi köynək geyər?..
• Keşkə də, heç qarışmasaq,
• Keşkə… alışmasaydıq…
• Əlim çatdı, ünüm yetdi,
• bir də baxdım,
• bir də gördüm,
• sənin torpaq pəriliyin suya dönüb…

• Su pərisi,
• mən yenə torpaq oğluyam,
• sən də yenə,
• sən də yenə su pərisi olsan, keşkə…
• Öncə sulardan silkindin,
• sonra çırpındın torpaqdan,
• bircə, qanad çıxarmağın qalıb daha,

• Harayadır yolun, hara? –
• Sən sudan, torpaqdan əvvəl,
• Özündən qaçırsan bəlkə?
• “Torpaq oğlu,
• daha pəri demə mənə”
• söyləyirsən;

• Deyirsən ki,
• “Yalnız adım Pəri qalıb,
• yalnız adım…
• Bircə, çıxsaydı qanadım,
• Ruhlanardım”!..

• Sən sudan, torpaqdan deyil,
• Özündən qaçırsan Pəri;
• Amma hər gəlişində də,
• amma hər qaçışında da

• Can verirsən, can alırsan –
• Bu, “can alıb, can verməyin”
• adını sevgi qoyursan…
• Nə sehirsən,
• nə ovsunsan?

• Baxma, sənə şeir yazar,
• Özü üçün qələm çalmaz
• bu adam;
• Sən tərk edən göy dənizə
• qarmaq atmaz bu adam…

• Sahilə çıxdığın yerdə
• bardaş qurar, oturar…
• Yeni dalğa gəlir gəlsin,
• yeni pəri gəlməsin,
• Nə pərilik,
• nə pərilər heç vaxt adiləşməsin…

Aldanıb açılır

qar çiçəkləri

• “Düşmənlər ayağa, dost başa baxar” –
• belə bir söz qonub el yaddaşına.
• Utandım, üzünə baxa bilmədim,
• gözlərim yol çəkdi ayaqlarına… –

• Utandım deyirəm – bu, ilk görüşdü,
• Düşmən də deyiləm, özün bilirsən.
• Bir atalar sözü qüvvədən düşdü
• bizim aramızda, – düzünü gəzsən.

• Ağmı görməmişik, ya yaraşıqmı..? –
• yox, sənin ayağın başqadı, başqa…
• bir bax, öz ürəyin sinəndə vurur,
• ayrı bir ürək də ayaqlarında…

• Sən yerə basırsan, ayaqdı, deyib,
• məncə, bu ayaqlar uçmaq üçündü…
• Belə ayaqların eşqinə qalxıb,
• aldanıb açılır qar çiçəkləri…

***

• Atlar ayaqlandı Altay tərəfdən,
• Atlar qanadlandı Günbatan səmtə;
• Soyuqdan əsəndə yüyən tutan əl,
• Buğ qalxanda atların, adamların
• ağzından,
• və sırsıra tutanda kirpikləri-qaşları,
• at özü qoparıb şah damarını
• içirtdi qanını süvarilərə…
• fışqıran o qaynar qanıydı elə –
• işlədi iliyə, qarışdı qana,
• azarlar-bezarlar qaçdı ordudan.

• İgidlər atdan düşüb atlandı yenə;
• yeni atlar ilə tərpəndi elat.
• Sonradan uşaqlar atağız oldu,
• bulaqlar Atbulaq,
• yollar atyolu,
• aşırımlar dəyişib Atyalı oldu…

• Yorğun atlar yetişəndə mənzilə,
• Günbatan torpağı çiçəkləyirdi.
• Atımızın təriylə sulanırdı biçənək…
• O ağır, o ləngər, ahəngli yeriş
• bərəkət qatırdı torpağa lay-lay…
• Günbatanda batdılar
• o igidlər, o atlar,
• Gün kimi doğsaydılar!..