Yaxın günlərdə 56 yaşını qeyd edən istedadlı, sevilən peşəkar sənət adamımız olan, aktyor Əjdər Zeynalov ONN media –nın virtual qonağı oldu. Hörmətli Əjdər bəylə hazırladığımız müsahibəni oxucularımıza, sevimli sənət adamımızın sevənlərinə təqdim edirik.
Əjdər bəy, öncə doğum gününüz münasibəti ilə Sizi təbrik edirəm.
Səidə xanım, təbrikə görə təşəkkür edirəm.
Aktyorlar iki ömür yaşayır-öz ömrünü və aktyor ömrünü… Öz ömrünüzün, aktyor ömrünüzü üstələdiyi vaxtlar olur və ya əksinə?
Doğrudur aktyor hər iki ömür yaşayır: öz ömrünü, həyat verdiyi obrazların ömrünü… Və bizim ömrümüz özümüzdən aslıdır onu idarə edə bilirik. Amma artıq aktyorluq ömüründə isə obrazın dilində, obrazın xarakteri ilə hərəkət etmək lazımdır. Onu obraz kimi, bir xarakter kimi canlandırmaq lazımdır. Bunlar olmasa təbi ki, həyat verdiyiniz obraz tamaşaçılar tərəfindən süni qarşılanar və sevməz. Biz öz ömrümüzü özümüz idarə edirik lakin aktyorun ikinci ömrü hansı ki, sənətdir, balıq necə ki, sussuz yaşaya bilməz bizdə sənətsiz yaşaya bilmirik. Söhbət peşakarlardan gedir, sənəti sevən aktyorlardan gedir. Mən özümü dərk edəndən bu sənətdə olmuşam və bütün canımla, qanımla sənətimə bağlıyam. Artıq 36 ildir bəlkədə daha çoxdur ki, mən bu sənətdəyəm. Mən söylərdim ki, aktyorlar öz ömürlərindən çox aktyorluq ömürünü düşünürlər obrazları, obrazların xarakterlərini fikirləşirlər əgər bir aktyor obrazını və xarakteri üzərində yetərincə düşünmürsə məncə obraza uğurlu həyat verə bilməz. Hər zaman deyirlər ki, aktyor öz üzərində, obrazı üzərində çalışmalıdır. Aktyor ömürü bizim üçün çox çətin ömürdür. Xaricdə bu çətinlikləri, əzab-əziyyəti görən aktyorlar var, buna baxmayaraq yaxşı qonarar alırlar, yaxşı dolanırlar. Heç bir şeyə ehtiyacları olmur amma bizdə həm ehtiyac, həm qonararın az olması bütün bunlar sənət insanlarına mənəvi, psixoloji təsir edir və bununla belə biz dözürük, canlandırmaq istədiyimiz obrazları düşünərək yaşayırıq çətin olsa da, həyatımız davam edir. Yenə də söyləyirəm əsil peşakar aktyor öz obrazı barədə düşünür və çalışır. İkinci ömür bizim obrazlarımızdı, yaratdığımız obrazlar, yaratdığımız xarakterlərdir onları fikirləşirik, onlarla yaşayırıq. Aktyor ömüründə yaratdığımız obrazın daxili aləmindən çıxış edərək onun danışığını və hərəkətini çalışırıq canlandıraq.
Əjdər Zeynalov, 56 illik ömür yolunda geridə qoyduğu bu illərdə sənət yolunda peşmançılıqları və sevincləri yəqin ki, yaşamışdır. Kimlər sevincə, kimlər peşmançılığa səbəb oldu? Və bunlar həm sənət yolunda, həm də həyatınızda sizə nələr qazandırdı…
Hər bir aktyorun həyat yolunda həm peşmançılıq, həm, çətinlik həm də, sevincli günlər olur. Aktyor bilirsiz necədir, bütün il boyu işləyirsən az maaşla çətinliklə bir sözlə zülümlə amma yenədə çalışırsan. Bir tamaşanın, bir filmin premiyası olur və tamaşaçılar gəlir tamaşa və ya film bitdikdən sonra bir anlıq alqışlayıb çiçək dəstələri verirlər elə bilirsən ki, bütün dünya sənindir. O zaman özün-özünə söyləyirsən “Nə yaxşı ki, mən aktyor olmuşam”. Oradan ayrıldıqdan yarım saat sonra yenə problemlər, dərtlər, çətinliklər barədə düşünür və bütün insanlar kimi “Necə edəcəm”, “Hardan, biraz pul qazanıb ailəmi, balalarımı dolandırım” deyə fikirləşirsən. Özünüzdə bilirsiz aktyor biraz ictimayyətdən seçilməlidir, yaxşı geyinməlidir, yaxşı yerlərdə mütləq olmalıdır. Bütün bu fikirlərlə aktyor gəlir evinə və sevinc, peşmançılıq burada yaranır. Sevinirsən alıqışlayırlar, gül-çiçək verirlər, sonra da həyatın çətinlikləri, peşmançılıqları ilə üzləşəndə artıq peşman olursan. Hətda düşünürsən ki, “Mən niyə aktyor oldum? Başqa sənətlə məşqul olub özümü və ailəmi dolandırardım”. Amma bizim işimiz yalnız çəklişlərdən aslıdır filmlərdən, seriallardan yəni yalnız teatr maaşı ilə ailə dolandırmaq çox çətindir. Akademik teatrlarda maaşlar qalxdı Cənab Prezidentimiz çox gözəl addım atdı, maaşlar qalxdı, üç teatra “akademik” statusu verdi. Bu o deməkdir ki, onların maaşları iki dəfə artdı. Maddi tərəfdən təmin olunanda yalnız sənəti düşünürsən, yaradıcılıq haqqında fikirləşirsən o zaman irəlləyiş olur. Maddi tərəfi düşünəndə isə sənət ikinci plana keçir, artıq sənət olmur. Məndə ən böyük peşmançılıq o zaman olub ki, vaxtı ilə Akademik Milli Dram Teatrında Elçin Əfəndiyevin “Sənətkarın taleyi” əsərində rol almağa dəvət etdilər və iki-üç illik müqavilə ilə orada mən işlədim. O dönəmlərdə mənə dəfələrlə təklif edildi ki, sənin kimi xarakterik aktyor bizdə yoxdur, gəl burada işlə amma mən getmədim. Başqa biri mənim yerimdə olsaydı qəbul etmişdi, bir nömrəli teatrda işləyirdi həm maaşları, həm də, şəraitləri yaxşıdır. Gözəl bina, zalda tamaşaçıları daima var. Tamaşaçılarla dolu zalı görən aktyor sanki göyün yeddinci qatında olur, o zaman hiss etdiyim sevinci ifadə etməkdə çətinlik çəkirəm. Tamaşaçılarla o qədər nəfəs alırıq ki, onları görəndə əlbətdəki ruhlanırıq, bir-birindən daha da gözəl obrazlar yaratmağa israrlı oluruq. İrəvan Dram Teatrında direktorun mənə qarşı tutduğu qərəzli mövqeni görəndən sonra , mənə qarşı başladılmış kampaniyanı görəndən sonra, mənə olan münasibətlərini görəndən sonra peşmançılıq çəkdim ki, mən vaxtında razılaşardım Azərbaycanın bir nömrəli Akademik Milli Dram teatrında gözəl kollektivdə işləyərdim. Bəli, sonrakı peşmançılıq fayda verməz… Mən qeyd etmək istərdim ki, İrəvan teatrını Bakıda bərpa edən insanlardan biridə mən olmuşam. 1989 –cu ildə Azərbaycanın Xalq artisti Vidadi Əliyev, Azərbaycanın Xalq artisti Elmira İsmayılova hələ İrəvan teatırından bu yana uzun müddət işləmiş peşakar sənətkarlar olublar, onlar başda olmaqla biz günün altında saatlarla qəbulda gözləmişik ki, Bakıda bərpa edək. Bu teatr 1988 –ci ildə İrəvandan qaçqın düşdü milyonlarla soydaşlarımız kimi teatrda fəaliyyət göstərən aktyorlarda köçüb gəldilər Bakıya və 1989-cu ildə çox çətinliklə olsa da teatrı İrəvan adı ilə Bakıda bərpa edə bildik. Akademik Milli Dram Teatrının nəzdində İrəvan teatrının studiyası kimi gedirdi, o vaxt bizə çox insan dəstək oldu. Allah rəhmət etsin, bizim çox gözəl aktyorumuz Həsən Turabovda bizə çox dəstək oldu. 1994 –cü ildə Ulu öndər Heydər Əliyev hakimiyyətə gəldikdən sonra teatra “dövlət” statusu verildi. Çox çətinliklə bərpa etdik, işləməyə başladıq. Həmin dövürdə təsəvvür edin ki, ermənilər dəfələrlə bizim hökümətə müraciət edirdilər ki, bu teatrı bağlayın və burada müqavimətə rast gələndən sonra adının dəyişdiriləməsi irəli sürüldü hətda bizə dövlət səviyyəsində başqa adla fəaliyyət göstərilməsi təklif edilirdi. Lakin biz üzərində durduq ki, bu adla teatr yaşamalıdır. Ulu öndərin bir sözü var idi, biz tarixi tez yaddan çıxarırıq amma uşaqlarınızın və nəvələrinizin əlindən tutub şəhərdə gedərkən İrəvan teatırını görəndə və adı ilə maraqlanıb sizdən “Niyə adı İrəvandır?” deyə soruşduqda tarix yadınıza düşəcək, uşaqlarınıza, nəvələrinizə başlayacaqsız tarixi danışmağa ki, necə olub burada İrəvan adı qalıb və İrəvan teatrı oradan necə köçkün düşüb, insanlarımız necə ermənilər tərəfindən öz ata-baba yurdlarından çıxarılıblar. İndi təsəvvür edin, 2000 –ci ildə İftixar Priyev adlı bir nəfər gəldi istedadsız, talandsız aktyor iyrənc yolla düzdü-qoşdu direktor oldu və o zamanda İrəvan teatrının qara günləri başladı. İstedadı, talandı olmayan aktyor iddiasında olan biri gəlib direktor olduqdan sonra çalışır özünü göstərməyə və sevilən, peşakar aktyorları sevmir. Nə qədər peşakar aktyorları, aktrisaları qovdu, çünki ona sərf etmir ona gərəkdir cavan uşaqlar olsun ki, söyləsin ki, qatıq qaradır onlarda desin qaradır. Qarşısında söz deyən olmasın, ona sənət lazım deyil, mədəniyyət lazım deyil. Buna görə, işdə mən ola-ola, yanımdan keçərək yazdı ki, yarım saat işə gec gəlmişəm, söyləyəndə ki, axı gördünüz yanımdan keçdiniz, səsini yüksəldərək “Görmədim! Yaxşı edirəm kimə şikayət edirsən et!” cavabını aldım. Bu insanla nə danışasan? Bu insanın nə sənət, nə mədəniyyət maraqlı deyil. Marağında sadəcə pul, vəzifədir. Peşmançılıq orada yarandı ki, adlarını çəkmək istəmirəm bir neçə teatrdan təklif oldu amma mən getmədim indi düşünürəm ki, çox yanlış qərar vermişəm gərək gedərdim. Sadəcə düşündüm ki, yaxşıdır deyə, hamımız ora qaçaq bəs İrəvan teatrını kim yaşatsın…? Buda yaşamalıdır, burada peşakar, istedadlı aktyorlar işləməldir. Biz bərpa etmişdik, insanın ürəyi yanırdı buranı başdıbaşına buraxmağa…
Bu günə kimi “Əməkdar artist” adını almamağınızın səbəbini nədə görürsünüz?
Mənim bu günə kimi “Əməkdar artist” adını almamağımın yeganə səbəbi İftixar Priyevdir. O zamanlar adımı siyahıda yazdığını bildirsədə əslində bu doğru olmadığını bir neçə müddətdən sonra öyrəndim. Nazirliyə getdim və bu barədə maraqlandığımda onların da məlumatlarının olmadığını bildirdilər. İftixar Priyev bunu ilk öncə dansada, aramızda yaranan mübahisələrdə mənə bildirdi ki, mən neçə ki, direktoram sən heç vaxt ad almayacaqsan. Mən heç bir söz söyləmədim sadəcə haqlı olaraq bildirdim ki, heç kim bu dünyada əbədi deyil, nə də, vəzifəsində. Gördüyünüz kimi, Mədəniyyət nazirinidə nə halda işdən çıxardılar əgər güvəndiyi, arxayın olduğu o insanlaridisə… Mən üç il işsiz qaldığım müddətdə Mədəniyyət Nazirliyi vəziyyətimlə maraqlanmadı. Ümid edirəm ki, yeni Mədəniyyət naziri kim olacaqsa sənətkarlara hörmət edən, sevgi duyan biri olsun və əsil peşakar sənətkarlı görüb layiqincə dəyərləndirsin.
Ad günlərinizi təmtəraqla qeyd etməyi sevirsinizmi?
Söyləsəm ki, sevmirəm yalançı olaram, ümumiyyətlə hər kəs sevir amma bu o demək deyil ki, kim gəldi yığasan yox. Təmtəraqla yalnız deyərdim ki, dostlarımla, ailəmlə, sevdiklərimlə ya evdə, ya həyətdə, ya kafedə oturub hər il qeyd etmişəm. Bu il vəziyyət elə gətirdi ki, özüm və ailəmlə yalnız bir arada olduq. Axşam oturduq samovar qaynatdıq, tort kəsdik və doğum günümü qeyd etdik.
Əjdər bəy, pandemiya ilə yaranan mövcüd vəziyyət sənət insanlarından təsirsiz ötüşmür. Bir sənət insanı olaraq bu vəziyyəti necə qarşılayırsız?
Bu xəstəlik getdikcə aydın görünür ki, çox ağır bir virusdur kim buna dırnaq arası baxırsa çox səhv edir. Biz sənət insanlarına doğurdan da çox böyük zərbə vurdu. Düşünün ki, filmlər çəkilmir, serialların hamısı dayanıb aktyorun dolanmaq yeri film və serialdır. Mənim kimi seriallarla, filmlərlə yaşayan aktyor, hansı ki, artıq üç ildir teatrda çalışmıram maaş almıram bunun üçün mənə iki qat zərbədir. Bizdən aslı olmayan vəziyyətlər var, istəsəkdə, istəməsəkdə bu vəziyyətlərlə barışmalıyıq. Mən şəxsən öz dövlətimi, millətimi sevən insanam, qanunlarımıza hörmət edən insanam, əgər Cənab Prezident İlham Əliyev “Evdə oturun” deyirsə, onlar bizdən daha yaxşı bilirlər vəziyyəti hər gün araşdırırlar , müzakirələr edirlər buna görə də “Evdə oturun” deyirlərsə demək nəsə bilirlər və öz vətəndaşlarına məsləhət görürlər ki, evdə oturun, virusa yoluxmayın və başqalarınıda yoluxdurmayın. Mən, Cənab Prezidentin tövsiyyələrinə, TƏBİB –in səsləndirdiyi fikirlərinə çox hörmətlə yanaşıram. Və çalışıram ki, imkan dairəsində bunu qoruyum nə, özüm nə də, başqlarını xəstləndirməmək üçün. Dövlətimizin verdiyi hər bir qərarlara çox normal yanaşıram, Azərbaycanın bütün vətəndaşlarından xahiş edirəm ki, bu normalara riyayət etsinlər, bəlkə o zaman dövlətimizin, xalqımızın başının üzərindən qara buludlar tez bir zamanda gedər, tez bir zamanda həyat öz qaydasına düşər.
Son olaraq, sizi sevən tamaşaçılara və ONN media –nın oxucularına nə söyləmək istərdiniz…
Məni sevən tamaşaçılara həmişə cansalığı, həyatlarında xoşbəxtlik arzu etmişəm. Allah onların canını sağ eləsin, Allah onları qorusun. Mən hər zaman çalışacam ki, yeni işlərimlə onları sevindirim. Təbi ki, bu məndən çox bizim rejissorlardan aslıdır, məsləhət bilib mənə hansısa rolu versələr, hansısa filmə, seriala dəvət etsələr öz obrazlarımla tamaşaçılarımızı sevindirməyə daima hazıram. Burdan da sevənlərimə bildirmək istərdim ki, inşallah sentiyabr ayında yeni “Qaydış” serialı gəlir, bizim gözəl aktyorumuz, rejissorumuz Kənan MM –lə birgə işləmişik. Allahın izini ilə sentiyabrda efirə çıxmalıdır. ONN İnformasiya Agnetliyinə məni sevən tamaşaçılara arzu etiklərimi diləyir, sizi daima izləməyə və oxumağı tövsiyyə edirəm. Hər zaman sevərək oxuyub izləsinlər. Ümumiyyətlə bütün media orqanlarını izləsinlər, oxusunlar çünki insan dünyada, cəmiyyətdə baş verənlərdən xəbərdar olmalıdır. ONN İnformasiya Agnetliyinə arzu edirəm ki, bir-birindən fərqli, maraqlı mövzülar hazırlasın, hazırlansın ki, tamaşaçıların marağını qazansın və mütamadi olaraq izləsinlər. Sizə və oxucularınıza, öz tamaşaçılarımada uğurlar arzu edirəm. Xalqımıza səbir diləyirəm, bir daha söyləmək istərdim Cənab Prezidentin tövsiyyələrinə əməl etsinlər, evdə qalsınlar ən azında adi maskanı taxsınlar elə də, bahalı bir şey deyil, həm özləri üçün, həm də ətrafdakı insanları qorumaq üçün maskadan istifadə etsinlər. Əgər işləriniz yoxdursa evdən çıxmayın, mən inanıram ki, əgər belə olsa, tez bir zamanda həyatımız öz yoluna düşər siz öz gözəl məqalələrinizlə, bizdə öz gözəl filmlərimizlə, seriallarımızla tamaşaçılarımızı sevindirəcəyik.
Təşəkkür edirəm və Sizə yen işlərinizdə uğurlar arzu edirəm.
Səidə xanım Sizə və ONN İnformasiya Agentliyinə uğurlar arzu edirəm. Təşəkkürlər.
Səidə Seyidova